Bana duymak istediklerimi söyle…

- Anne, baba! Sorumluluklarımı hatırlatmaktan vazgeç. Düzenmiş, tertipmiş, sağlıkmış, başarıymış boş ver, onları ben düşünürüm. Sen sadece beni anlamaya çalış!

- Hocam, devir eski devir değil. Çocuğu üzme, ona olumsuz şeyler söyleyerek,  motivasyonunu bozma. Notunu yüksek ver, “geleceği” ile oynama! Öyle olumsuz şeyler söyleyerek de çocuğumla aramı açma. 

- Arkadaşım, yanlış yapıyorsun ne demek? Hani her şeyimizi paylaşacaktık? Söyler misin, hayır ne demek? Bu ne biçim dostluk?

- Buzullar eriyormuş, iklimler ve Dünya’nın manyetik merkezi değişecekmiş, bırak bunları, kıyamet tellallığı yapmaktan vazgeç. 

- Tarım alanı diye hayıflanmaktan bıkmadın mı? Yarın ne olacakmış sana ne, bugünü düşün! Bana ahlak dersi vermeye de kalkma sakın!

- Etikmiş… O da ne demek! El âlem yapınca mübah, biz yapınca mı günah?

- Neye inandığının benim için önemi yok ama benim gibi düşünmüyorsan tartışmayalım.

- Hey, gazeteci kardeşim! İç karartan haber yazma…

- Doktor bey, uykusuzluktan yakınmayı bırak da ettiğin Hipokrat yeminini hatırla. 

- Ömrümüz düşünmekle geçiyor zaten bari televizyona kafa yormayalım. Şöyle eğlencelisinden bir şeyler yayınlayın da izleyelim. Vur patlasın, çal oynasın…

- Uzaya gidenlerin başı göğe mi erdi? Giden gitmiş, biz bugünü kurtaralım bari.

- Allah kelamı değil ya, bir kereden bir şey olmaz. 

Elbette bir şey olmaz ama en önemlisi bu kafadan HİÇBİR ŞEY olmaz. Örnekler çoğaltıldıkça çoğaltılır. Dostlar alışverişte görsün yaşamları bunlar. “Bir kereden bir şey olmaz.”, gelinen son noktadır aslında. Her şeyin bir ilki vardır ve o ilk belki de her şeyin de sonunu getirecektir.

Değerlerini ucuza satan insanoğlu bir gün, şımarık ve vurdumduymaz yaşamanın bedelini en ağırından ödeyecektir.

Ve kulaklar sözlere sağırlaşmıştır artık…

Ahlakmış, erdemmiş, onurmuş bunlar karın doyurmuyor kardeşim. Millet için ne rahatımı bozarım ne de asabımı. Sen de abuk sabuk şeyler söyleyeceğine bana duymak istediklerimi söyle…

Kolaycılıkla, konservatif ve izole yaşamlarla ve sadece sunulanlarla yetinerek sorunlarıyla yüzleşmekten korkan bir millet olduk.

Dinleme, anlama, tartışma neredeyse kültürümüzden çıkarken kabalık, küfür, zorbalık çoktan yerlerini almış ve ne yazık ki gelişiyor da.

…

Beni duyan kimse var mı?..

Ömer Orhan