Değersiz…

Yaşamda her şeyin bir değeri var. En değersiz kabul edilen “sıfır” bile kullanıldığı yere göre sonsuz değer kazandırır.

İnsanın tanımladığı ve belirlediği ölçülerdeki değerlerin tamamı ise görece… Susuzluktan ölmek üzere olan biri için bir bardak su, bir kilo altından değerlidir. Sağlığını kaybeden, hayat boyu çabalayarak elde ettiği serveti tek kalemde gözden çıkarabilir.

Yaşam yanılgılarla doludur. İnsan, bu yanılgıların üreticisi ve oluşturulan sarmalın mimarıdır.

Çoğu zaman ne zekâsı ne aklı ne de deneyimleri onun doğru değerlendirme yapmasına yeterli gelmez. Sürekli birilerinin saptadığı değerleri ölçü olarak kullanırken yaşamını buna göre şekillendirir. 

Elde ettiklerinin hangisinin daha değerli olduğunu anlamaya çalışarak geçirilen bir ömür… 

“Değersiz” birileri tarafından belirlenmiş “değerler”e sahip olmayı hedefleyerek gerçek değerleri görmemek, görememek. Sorusuz ve sorgusuz kabul edilenlerin esiri olarak bunu marifet saymak!

İnsan ne yaparsa yapsın, yüreğini ve vicdanını kirletmeyecek! Kendince değerli saydığı şeylere sahip olduğu için kibirlenmeyecek. Yaradılışında ona verilen ve onun yalnızlaşmasına neden olan egosunu şişirmeyecek. Onu zapturapt altında tutacak. 

Akıllı olduğunu iddia eden ancak bunu doğrulayan başka bir canlı türü olmayan insan için var olmak, yok etmek anlamına gelmemeli. Doğaya ve diğer canlılara zarar vermeyerek “temiz” üretimle yaşama katkı sağlamak amaç edinilmeli.

Anne ve babalar çocuklarını hayata hazırlarken, acımasız yaşam koşulları söyleminden mutlaka kurtulmalı. Önce kendileri yaşamı her yönüyle ele alarak hâlen çözülememiş sırları ile onun ne denli inanılmaz bir dengeye sahip olduğunu kavramalı. Acımasız olarak değerlendirilen yaşam, gerçekten böyle olsaydı, milyonlarca yıldan beri üzerinde yaşadığımız dünya, varlığını bizlere sunmazdı. Kimin acımasız ve dengesiz olduğunu doğru olarak anlamak ve anlatmak, ebeveynlerin asıl sorumluluğudur.

Makam ve mevkilerinin gücünü, elde ettikleri serveti, yüksek değer olarak gören insanların “ekmeğine yağ sürmemek” gerekir. Bilinmeli ki bu insanlar yeterince yağlanmıştır. Üstelik bu “yağın” kendilerinden başka kimseye de hayrı yoktur. Kimseye hayrı olmayanın da değeri yoktur. Yaşam; emek, üretim, paylaşım, sevgi ve saygı üzerine kurulduğunda değerlidir. 

Bugün hoş görülen her türlü bencil davranış, yarınlarımız için çok daha yalnız ve “acımasız” günlerin de habercisidir.

Öğretim süreçlerinde kuru ezber nedeniyle incelenemeyen ve özü kaçırılan yaşamla ilgili konuların ne kadar değerli olduğunu bedel ödeyerek öğrenmek gerekecektir. Özellikle, eğitimin arka plana itilmesi ve sadece lafta önemseniyor görünmesinin ise ne tür ağır sonuçlar doğuracağını kimse önceden kestiremez.

Evrensel değerleri ve bu değerlere sahip çıkan insanları değerli kabul etmek çok daha anlamlıdır. Kısacası, yalan söylemeyen, riyakârlık ve yalakalık yapmayan, tüm canlılara saygılı, üreten, emeği kutsal sayan, sevgisini esirgemeyen, paylaşımcı iyi insan olmak değerlidir.

Sadece kendi çıkarı için yaşayan “değersiz”lerin gözünde “değersiz” olmak da ayrı bir onur olarak kabul edilebilir. 

Unutulmamalı ki eğitimde en önemli yöntem örnek olmaktır.

Onurlu ve iyi insan olmayı öğrendikten sonra çocuklara önce bunu öğretelim ve örnek olalım ki geleceğimiz değerli olsun.

Ömer Orhan